Architektura na styku kultur
STRESZCZENIE: Zakładamy, że stwarzane miejsca i przestrzenie, będące związkiem sensów, obiektów, przedmiotów i odbiorców, w konsekwencji wyzwolą wzajemne oczekiwane sensotwórcze relacje z tym, co zastane, i z tym, co nowe. W tym procesie istotny staje się element identyfikacji odbiorcy z zastaną przestrzenią, ponieważ to od niego oczekujemy określonych zachowań. Zagadnienia te stały się przedmiotem interdyscyplinarnych warsztatów prowadzonych z punktu widzenia projektanta architekta, architekta wnętrz i socjologa, z uwzględnieniem istotnych danych z zakresu psychologii w odniesieniu do proksemiki ukazującej wzajemny wpływ relacji przestrzennych między osobami a otoczeniem materialnym w kontekście obecnie zachodzących potrzeb uwzględniania różnic kulturowych. Jest to problem znaczący z uwagi na złożoność interakcji międzyludzkich w odniesieniu do sposobów projektowania przestrzeni wnętrz publicznych, takich jak place, ulice czy parki. Zaprojektowanym przedmiotom wyznacza się koordynaty umożliwiające uporządkowanie rzeczywistości zgodnie z założonymi funkcjami. Szczególną wagę przywiązuje się do tzw. przedmiotów społecznych, które w projektowaniu „ładu społecznego” ułatwiają kształtowanie relacji międzyludzkich. W przeprowadzaniu koniecznych procesów dostosowywania i przemeblowywania przestrzeni miejskiej pomocne stają się także przedmioty o znamionach motywacyjnych, stwarzające możliwości różnorodnego użytkowania miasta przez wszystkich, z uwzględnieniem jego multikulturowości.
