








Wystawa indywidualna pt. „PRZESTRZEŃ KREOWANA” Dawida Królickiego w Galerii inAW na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
“Dla rzeźbiarza przestrzeń jest bardzo ważna. Działania rzeźbiarskie są działaniami przestrzennymi, można by powiedzieć, że jesteśmy rzeźbiarzami nie tylko materii ale również przestrzeni.
W mojej twórczości zajmuje się nie tylko rzeźbą ale również rysunkiem. Jego iluzyjny charakter wypowiedzi pozwala mi jako artyście na eksperymenty z różną formą ekspresji. Zależy mi na klarownej jasnej wypowiedzi, przestrzeni, czystości i delikatności form.
Jak powiedział to mój Profesor dyplomujący Bogusz Salwiński:
“Dla mnie rzeźbiarza rysunek jest metodą odnajdywania, eksperymentowania i zdobywania przestrzeni” Rysunek uważam za coś lezącego u podstaw sztuki, to właśnie za jego pomocą ludzie zaczęli przedstawiać otaczający ich świat i się z nim utożsamiać a przykłady zostawione po naszych jaskiniowych przodkach są na to dowodem.
Na wystawie zaprezentowany został efekt kilkuletniego poznawania, zdobywania i kreowania owego zjawiska przestrzennego. Ekspozycja dzieli się na trzy części:
Pierwszą z nich są liczne próby zmagania się z budową, architekturą przestrzeni cielesnych. Poprzez ich wrażeniowość i niedopowiedzenia chcę otworzyć drogę sugestii wprowadzając element niejasności.
Druga to walka ze sferą emocjonalną, ekspresja, próba znalezienia balansu w chaosie niezidentyfikowanych form. Trzecia część to rozgrywka między płaszczyzną kartki a próbą przedstawienia przestrzeni za pomocą języka geometrii.”
Dawid Królicki