Absolwentka Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom magisterski (z wyróżnieniem, prezentowany na wystawie Najlepsze Dyplomy ASP 1978, Warszawa, Zachęta) zrealizowała pod kierunkiem st. wykł. Zdzisława Szpyrkowskiego i doc. inż. arch. Leszka Filara. W latach 1978-1986 pracowała w biurze architektonicznym BPBO Miastoprojekt-Kraków w pracowni autorskiej arch. Leszka Filara. W latach 1985-1990 prezentowała dokonania Wydziału, prowadziła wykłady i warsztaty na Uniwersytecie Sztuk Przemysłowych w Helsinkach. W 1986 roku otrzymała stypendium rządu duńskiego i odbyła dwumiesięczny staż w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze. Tytuł naukowy profesora sztuk plastycznych uzyskała w 1999 roku.
Prowadzi I Pracownię Projektowania Architektury Wnętrz. Jest promotorem 7 dyplomów doktorskich, 75 dyplomów magisterskich i 52 licencjackich (dyplomy ASP, dane z dnia 07.04.2021 r.). Studentki I Pracowni Projektowania Architektury Wnętrz odnoszą liczne sukcesy w konkursach krajowych i zagranicznych, potwierdzając tym samym innowacyjność autorskiego programu kształcenia oraz przyjęte metody i formy pracy dydaktycznej. Prace wykonane w Pracowni w latach 2006-2021 zdobyły 23 nagrody i 18 wyróżnień, ponadto 17 było w finałach konkursów. Razem z dr Joanną Łapińską realizuje projekty artystyczno-badawcze, które między innymi umożliwiają studentkom nabycie kompetencji badawczych podczas warsztatów i innych przedsięwzięć artystyczno-projektowych.
W latach 1999-2004 prof. dr hab. Elżbieta Pakuła-Kwak była Kierownikiem Katedry Projektowania Ogólnego; prowadziła wówczas I Pracownię Projektowania Architektonicznego (1993-2004). Funkcję Kierownika Katedry Projektowania Architektury Wnętrz pełniła w latach 2012-2020. Przez okres 14 lat była ekspertem Państwowej, później – Polskiej Komisji Akredytacyjnej w zespole sztuki. W 2018 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Od ukończenia studiów, równolegle z pracą dydaktyczną, zajmuje się projektowaniem wnętrz użyteczności publicznej, wnętrz mieszkalnych, ogrodów i architektury. Ceni doświadczenia twórcze, w których granice pomiędzy obiektami projektowanymi intencjonalnie a obiektami traktowanymi w kategoriach sztuki stają się nieostre. Sztuka jest dla niej energią i wolnością – rozprzestrzeniającym się polem możliwości – niezmiennie oferującym punkty odniesienia dla wszelkich działań projektowych, badawczych i dydaktycznych.
Prezentowane fotografie realizacji odnoszą się – w pewnym stopniu – do istotnych dla autorki wartości w projektowaniu, jakimi są: zespolenie form i treści dla wytworzenia wyrazistego nastroju, włączenie do narracji projektu wątków wykraczających poza zwykłą konieczność, i – co nie mniej ważne – przeświadczenie, że porozumienie między ludźmi, często niezwerbalizowane, synchronia z materią miejsca i śladami czasu są warunkiem, by mogło zaistnieć, choć przez chwilę, szczególne zdarzenie w przestrzeni tworzone i odbierane całością zmysłowych i intelektualnych możliwości.
![]()
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość, pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
![]()
Kiedy wymawiam słowo Cisza, niszczę ją
![]()
Kiedy wymawiam słowo Nic, stwarzam to, co nie mieści się w żadnym niebycie.
Wisława Szymborska, Trzy najdziwniejsze słowa
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Prowadzi I Pracownię Projektowania Architektury Wnętrz. Jest promotorem 7 dyplomów doktorskich, 75 dyplomów magisterskich i 52 licencjackich (dyplomy ASP, dane z dnia 07.04.2021 r.). Studentki I Pracowni Projektowania Architektury Wnętrz odnoszą liczne sukcesy w konkursach krajowych i zagranicznych, potwierdzając tym samym innowacyjność autorskiego programu kształcenia oraz przyjęte metody i formy pracy dydaktycznej. Prace wykonane w Pracowni w latach 2006-2021 zdobyły 23 nagrody i 18 wyróżnień, ponadto 17 było w finałach konkursów. Razem z dr Joanną Łapińską realizuje projekty artystyczno-badawcze, które między innymi umożliwiają studentkom nabycie kompetencji badawczych podczas warsztatów i innych przedsięwzięć artystyczno-projektowych.
W latach 1999-2004 prof. dr hab. Elżbieta Pakuła-Kwak była Kierownikiem Katedry Projektowania Ogólnego; prowadziła wówczas I Pracownię Projektowania Architektonicznego (1993-2004). Funkcję Kierownika Katedry Projektowania Architektury Wnętrz pełniła w latach 2012-2020. Przez okres 14 lat była ekspertem Państwowej, później – Polskiej Komisji Akredytacyjnej w zespole sztuki. W 2018 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Od ukończenia studiów, równolegle z pracą dydaktyczną, zajmuje się projektowaniem wnętrz użyteczności publicznej, wnętrz mieszkalnych, ogrodów i architektury. Ceni doświadczenia twórcze, w których granice pomiędzy obiektami projektowanymi intencjonalnie a obiektami traktowanymi w kategoriach sztuki stają się nieostre. Sztuka jest dla niej energią i wolnością – rozprzestrzeniającym się polem możliwości – niezmiennie oferującym punkty odniesienia dla wszelkich działań projektowych, badawczych i dydaktycznych.
Prezentowane fotografie realizacji odnoszą się – w pewnym stopniu – do istotnych dla autorki wartości w projektowaniu, jakimi są: zespolenie form i treści dla wytworzenia wyrazistego nastroju, włączenie do narracji projektu wątków wykraczających poza zwykłą konieczność, i – co nie mniej ważne – przeświadczenie, że porozumienie między ludźmi, często niezwerbalizowane, synchronia z materią miejsca i śladami czasu są warunkiem, by mogło zaistnieć, choć przez chwilę, szczególne zdarzenie w przestrzeni tworzone i odbierane całością zmysłowych i intelektualnych możliwości.
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość, pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza, niszczę ją
Kiedy wymawiam słowo Nic, stwarzam to, co nie mieści się w żadnym niebycie.
Wisława Szymborska, Trzy najdziwniejsze słowa
