I PRACOWNIA RYSUNKU I MALARSTWA
Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom magisterski zrealizowany w Pracowni Projektowania Wystaw pod kierunkiem prof. Leszka Wajdy (1979). Od początku związany z macierzystym Wydziałem, najpierw jako asystent w II Pracowni Rysunku i Malarstwa prowadzonej przez prof. Józefa Ząbkowskiego. W latach 1982 – 2001 współpracuje jako asystent i później adiunkt z prof. Januszem Tarabułą, kierownikiem tejże Pracowni. Kwalifikacje I st. otrzymuje na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie 1989 r. Przewód kwalifikacyjny II st. – na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Poznańskiej ASP. Od 2006 roku, po mianowaniu w 2006 r. na stanowisko prof. nadzw. kieruje I Pracownią Rysunku i Malarstwa WAW, w której to jako dydaktyk realizuje autorski program nauczania.
Za swoje osiągnięcia w pracy artystyczno-naukowej i dydaktycznej otrzymał Nagrodę Rektora II stopnia w 2010 roku.
Swoją twórczość prezentował na licznych wystawach zborowych i indywidualnych. Rysuje i tworzy praktycznie na każdym skrawku papieru czy starych kalendarzach, w każdym czasie.
Notatniki, szkicowniki, nieaktualne już kalendarze zapełnione rysunkami. Powstałe w pracowni, mieszkaniu i podróżach. Stawały się z czasem zaczynem rysunków na większych formatach papieru. Utworzyły tematyczne cykle. Określały i organizowały kompozycje malarskie. Struktury organiczne, ich formy i wyraz poetycki, fenomen skrzydła były linią prowadzonego przez lata studium. Stawały się wypracowaną z czasem syntezą, refleksją nad bogactwem i niezwykłością form w przyrodzie. Wciąż niewyczerpaną inspiracją.
Za swoje osiągnięcia w pracy artystyczno-naukowej i dydaktycznej otrzymał Nagrodę Rektora II stopnia w 2010 roku.
Swoją twórczość prezentował na licznych wystawach zborowych i indywidualnych. Rysuje i tworzy praktycznie na każdym skrawku papieru czy starych kalendarzach, w każdym czasie.
Notatniki, szkicowniki, nieaktualne już kalendarze zapełnione rysunkami. Powstałe w pracowni, mieszkaniu i podróżach. Stawały się z czasem zaczynem rysunków na większych formatach papieru. Utworzyły tematyczne cykle. Określały i organizowały kompozycje malarskie. Struktury organiczne, ich formy i wyraz poetycki, fenomen skrzydła były linią prowadzonego przez lata studium. Stawały się wypracowaną z czasem syntezą, refleksją nad bogactwem i niezwykłością form w przyrodzie. Wciąż niewyczerpaną inspiracją.
